Με τον όρο εμφυτεύματα, στην Οδοντιατρική επιστήμη, εννοούμε τεχνητές ρίζες δοντιού, συνήθως από τιτάνιο, που τοποθετούνται στο οστό της άνω ή της κάτω γνάθου, “αντικαθιστώντας” ελλείποντα δόντια.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ξεκίνησε η εφαρμογή τους και κατόπιν αλλεπάλληλων βελτιώσεων, τόσο των τεχνικών τοποθέτησης όσο και των υλικών κατασκευής τους, η οστεοενσωμάτωση (ο δεσμός του μετάλλου με το οστό) είναι πλέον ασφαλής. Σήμερα αποτελούν τη σύγχρονη και πλέον ενδεδειγμένη μέθοδο αποκατάστασης όταν έχουμε απώλεια ενός, περισσοτέρων ή και όλων των δοντιών του στόματος. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει, βέβαια, την απουσία αντενδείξεων οι οποίες δεν επιτρέπουν την εφαρμογή τους.
Η εφαρμογή τους γίνεται στο ιατρείο με τοπική αναισθησία (σε ειδικές περιπτώσεις σε νοσοκομείο με γενική αναισθησία), αφού μελετηθεί λεπτομερώς το περιστατικό τόσο κλινικά όσο και ακτινογραφικά. Η διαδικασία δεν είναι επώδυνη και η μετεγχειρητική πορεία επίσης. Οποιαδήποτε ενόχληση αντιμετωπίζεται με κοινά παυσίπονα. Χρειάζεται να παρέλθει μια περίοδος 3-6 μηνών για ολοκληρωθεί η διαδικασία της “οστεοενσωμάτωσης”, προκειμένου να ακολουθήσει στη συνέχεια το στάδιο της προσθετικής αποκατάστασης, που περιλαμβάνει την τοποθέτηση της στεφάνης που απομιμείται τη μύλη του δοντιού. Στο ενδιάμεσο διάστημα αναμονής τοποθετούνται μεταβατικές προσθετικές αποκαταστάσεις.
Τα εμφυτεύματα μπορούν να τοποθετηθούν σε ενήλικες και σε οποιαδήποτε ηλικία αρκεί να πληρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Συνήθεις αντενδείξεις είναι η μεγάλη απώλεια οστού, η κακή στοματική υγιεινή, το κάπνισμα και άλλοι παράγοντες που συνεκτιμώνται, ανάλογα με την περίσταση, και από το θεράποντα ιατρό.
Τα εμφυτεύματα, σε σχέση με τις κλασικές μεθόδους προσθετικής, υπερέχουν στο ότι:
- Δεν τροχίζουμε τα παρακείμενα δόντια,
- Εμποδίζεται η περαιτέρω απώλεια οστού στη νωδή (χωρίς δόντια) περιοχή,
- Συνεισφέρουν στη σταθερότητα οδοντοστοιχιών ή στην αποφυγή τοποθέτησης οδοντοστοιχιών (όταν υπάρχουν ενδείξεις τοποθέτησης ικανού αριθμού εμφυτευμάτων),
- Πλεονεκτούν αισθητικά έναντι των κλασικών προσθετικών.
